Tot groot verdriet van iedereen die hem heeft gekend, heeft afgelopen maandag 2 december Herman Ravier op 77-jarige leeftijd afscheid moeten nemen van het leven. Ruim 40 jaar heeft Herman deel uit gemaakt van onze Holyoke-familie. Naast een absolute topper in het zitvolleybal was Herman zitvolleybaltrainer, korte tijd bestuurslid en tot aan zijn einde steunlid. Om zijn grote verdiensten voor het zitvolleybal binnen BVC Holyoke verleende het bestuur hem de titel erelid. Meer nog dan dat alles was Herman een zeer sympathieke kerel en een fijn mens! Het Holyoke-bestuur wenst zijn familie ontzettend veel sterkte toe in het verwerken van het verlies van Herman. De uitvaartdienst zal plaatsvinden op maandag 9 december om 14.00 uur in Uitvaartcentrum Ruiver. Online condoleren kan hier.
Naast zijn vrouw Riny bestond het gezin Ravier uit drie kinderen. Zoon Paul is al jaren vaste kracht bij de
Holyoke-veteranen. De andere zoon is Tonny. Derde kind was dochtertje Nina. In december 1985 werd zij
op 8-jarige leeftijd door een noodlottig ongeval uit het gezin weggerukt. Dit heeft een gigantisch stempel
gedrukt op Hermans verdere leven en zijn levensvreugde.
In 1984 trad Herman Ravier samen met Jan Frings toe tot de Holyoke-familie. Zij kwamen van JSS uit Steyl met de intentie om ook bij Holyoke een zitvolleybalafdeling van de grond te krijgen: met succes,
zoals we weten.
Nederlands kampioen
Diverse andere spelers meldden zich al gauw daarna aan. In de zitvolleybalcompetitie van
de NIS (Nederlandse Invaliden Sportbond) en later de Nevobo speelde BVC Holyoke al snel een grote rol.
De beloning ervan was de verovering van de Nationale zitvolleybaltitel in 1988 in het Groningse Bedum.
Herman speelde sinds 1982 ook in het Nederlands zitvolleybalteam een belangrijke rol. In 1983 werd hij
samen met o.a. Pierre Smeets (vanaf 1985 ook Holyoke-lid) in het Overijsselse Delden Europees en tevens
wereldkampioen door in de finale Duitsland met 3-2 naar huis te sturen.
Paralympisch goud
In 1984 speelde Herman als eerste Holyoke-lid ooit op de Paralympics in New York. Een oersterk
Nederlands zitvolleybalteam, met o.a. Pierre Smeets en Gerard Kroon (ook hij was enkele jaren Holyoker),
veroverde op overtuigende wijze het goud. Herman was ontzettend trots op deze prestatie.
Het Nederlandse zitvolleybalteam bleef zeer succesvol. In 1985 werd het team wederom Europees kampioen.
Geen goud
Bij de Paralympics in Seoul (1988) was Herman ook weer van de partij. Alle voorbereidingen met het team
deed hij zonder problemen mee. Aan de wedstrijden mocht hij evenwel niet deelnemen, omdat een
Zweedse keuringsarts zijn handicap niet zwaar genoeg achtte. Dit speet Herman ontzettend. Zijn zoon Paul schrijft hierover: het zilver dat toen door het team werd behaald, was zeker goud geweest als pap had meegespeeld. Dat zullen zeker ook de woorden van Herman zelf geweest kunnen zijn.
Met Herman verliest zijn familie maar ook BVC Holyoke een ontzettend aimabel lid.
Bedankt Herman voor alles wat jij voor Holyoke heb betekend.
